assolàe , vrb: assolare 1 Definitzione
apartare, istare o èssere a sa sola, abbandha; pònnere a sa sola
Sinònimos e contràrios
abbandhare,
apaltare,
assolitare,
assoloriai,
isolai
Frases
carimanna, si seru aeras tentu ti aias comporadu unu cuzone e ti fist assolada! (M.Murenu)◊ istat coment'e fera assolada in sas matas ◊ mi assolo cun sos pensamentos mios (G.Manca)
2.
su betzu a tremulea, in dolos mannos, a fizu e nura àscamu faghiat: tandho a l'assolare benit s'idea (Chighine)◊ ant decretadu chi sa Sardigna siat assolada
Ètimu
srd.
Tradutziones
Frantzesu
isoler
Ingresu
to isolate
Ispagnolu
aislar,
marginar
Italianu
isolare,
emarginare
Tedescu
isolieren,
ins Abseits stellen.